Thursday 12 January 2012

kopi & tea

4
Di rumah Harris Haiqal suasana agak riuh dengan gelak tawa ibu bapa Suraya dan Haiqal, hanya mereka sahaja yang bersikap dingin sesama sendiri.
"Jadi bila nak di langsungkan majlis mereka berdua nie?" soal Encik Harun kepada Datuk Hisham.
"Saya rasa lebih cepat lebih baik baru senang hati saya nie.."balas Datuk Hisham.
"Kalau macam tu kita buat hujung bulan nie ok tak?"soal Encik Harun lagi.
"ok jugak tu saya setuju sangat"balas Datuk Hisham bersungguh-sungguh.
"hujung bulan nie!!!!"soal Suraya dan Haiqal saling berpandangan masing-masing menelan air liur.
Keesokkan harinya ketika di kampus Suraya pergi ke kafe untuk membeli minuman kegemarannya iaitu tea'o ais.
 "kak, bagi tea'o ais satu ek bungkus"pinta Suraya
"kak, bagi saya kopi'o ais yer bungkus"pinta Haiqal pula.
Suraya menoleh kerana seolah-olah kenal dengan suara itu sangkaannya tepat apabila melihat Haiqal berdiri terpacak di belakangnya sambil tersengih seperti kerang busuk.
"awak minum kopi yer?"tanya Suraya.
"ha'ah saya memang suka minum kopi."balas Haiqal 
"owh"balas Suraya ringkas.
"awak tak suka minum kopi ke?"tanya Haiqal pulak.
"tak!saya suka minum tea jer"balas Suraya sambil berbisik dalam hati. "reti bersopan jugak mamat nie rupanyer"
"awak dah bersedia nak kahwin ngan saya"tanya Haiqal.
Pertanyaan itu mengejutkan Suraya yang sedang termenung sendirian.
"mestilah tak! saya tak fikir pon yang saya akan kahwin dalam usia yang sangat muda" jawab Suraya dengan nada sedikit kesal.
"saya pon sama jugak."balas Haiqal.
Setelah mengambil minuman mereka masing-masing berjalan mengikut haluan masing-masing, mereka memikirkan mengenai perkahwinan tanpa kerelaan mereka dalam keterpaksaan mereka berdua harus pasrah.



                                            ~bersambung~
                  ~farhana~ 

Monday 9 January 2012

kopi & tea

       3


Sehari berada di kampus untuk menyiapkan tugasan yang diberikan oleh pensyarah menyebabkan suraya lupa tentang perkara lain. "oi mak cik! tekunnya dia buat kerja yer?" tegur Najwa dari belakang.
"kau nie wa nak bagi aku sakit jantung ke ape?"balas Suraya lagi. "ala sorry lah dah kau tekun sangat buat kerja saje aku kacau.hehe"bidas Najwa sambil tersengih.
"sorry naik lori lah,lain kali kau buat lagi aku sekeh kepala kau"ugut Suraya.
Najwa hanya tersengih-sengih seperti kerang busuk,melihat kelibat Danish memasuki perpustakaan pantas Najwa berbisik di telinga Suraya.
"buah hati kau datanglah Su."bisik Najwa
dengan pantas Suraya menoleh kepalanya, Danish melemparkan senyuman manis kepada Suraya dan menghampirinya.
"Hai Su! dah nak balik ke?" soal Danish
"Ha'ah,dah lama dah kat sini.Danish ade study group ke?"soal Suraya kembali
"Ha'ah,ok lah nanti ada mase kita sembang lagi yer" balas Danish sambil berlalu meninggalkan Suraya dan Najwa, Danish melambai tangan kepada mereka berdua dan Suraya hanya mampu membalas dengan senyuman.
"seronok dapat berbual ngan penawar jantung?"soal Najwa mengusik Suraya.
"kau nie merepek jer,dah lah jom balik." balas Suraya sambil melangkah kaki meninggalkan perpustakaan UPM.
Hari tu hati Suraya berbunga riang kerana dapat bersembang dengan Danish walaupun hanya seketika cukup untuk melegakan hatinya gelisah.
"Su!"panggil Encik Harun.
"ya papa!"sahut Suraya.
"Esok ikut papa jumpa uncle Hisham yer."balas Encik Harun dan terus berlalu.
Suraya tidak sempat memberi alasan untuk mengelak.
"adoi! nak kena jumpa mankuk tu pulak dah!malas betul lah.ish papa nie ntah ape yang ade kat si gile tu yang papa gila-gila kan sangat aku pon tak tau"bebel Suraya sendirian sambil mengeluh panjang.Suraya bangun menghampiri suis lampu dan mematikan lampu biliknya kemudian menuju ke katil untuk tidur dia malas untuk berfikir apa yang akan terjadi esok.



                                   bersambung....
                     ~farhana~ 

Sunday 1 January 2012

kopi & tea

2
 
"papa su tak nak kahwin dengan Haiqal tu" ujar Suraya kepada Encik Harun seakan meminta simpati.
"tak boleh su kena kahwin jugak dengan Haiqal tu.ape kurangnya Haiqal tu? hensem tu, anak datuk lagi su tak nak ke?"balas papanya memujuk.
"ala kalau hensem muka tapi hati tak hensem nak buat ape pa? kalau setakat anak datuk tu tak payah nak berlagak sangatlah tak ke mana pun datuknya tu"bidas Suraya tak mahu mengalah dan terus berusaha.
"sudah kamu jangan nak bagi alasan lagi papa tak nak dengar.keputusan papa muktamad!"sedikit tinggi nada Encik Harun
"Su kena kahwin jugak dengan Harris Haiqal tu paham?"sambung Encik Harun lagi.Suraya tidak lagi berani membangkang kata-kata papanya takut dimarahi. Di rumah Haiqal pula suasananya hampir sama  dengan rumah Suraya.
"macam mana papa boleh kenal dengan papa Suraya tu?"soal Haiqal ingin tahu.
"dulu papa dengan uncle Harun kamu satu sekolah,kami satu kelas dari sekolah rendah sampai ke universiti."jelas Datuk Hisham ringkas. Haiqal hanya mengangguk tanda faham.
"tapi kenapa Haiqal kena kahwin dengan Suraya tu papa?Haiqal tak nak kahwin dengan dia lagipun i'm only 19 ok muda lagi papa." ujar Haiqal lagi.
"papa dengan uncle Harun memang dah janji untuk jodohkan kamu bila kamu dah besar nanti.papa nak kamu terima sajalah Suraya tu anggap mungkin dia yang terbaik buat kamu."jelas Datuk Hisham panjang lebar. Haiqal hanya mampu menelan air liur mendengar papanya berkata begitu. "takkanlah aku nak kahwin ngan musuh aku sendiri?"soalnya sendirian.
Ketika di kolej mereka tetap bergaduh seperti biasa,tetapi menjadi lebih hebat selepas mereka mengetahui bahawa meraka di jodohkan.
"kau nie kan menyemak tau tak!kau boleh blah tak dari sini?rimaslah aku tengok!"ujar Haiqal slumber.
"yang kau tengok aku kenapa?aku ade suruh kau tengok aku ke?kan banyak lagi benda yang kau boleh tengok."balas Suraya.
"suka hati aku lah nak tengok ape pon yang kau sibuk tu kenapa?"jawab Haiqal lagi.
"so,aku punyer suke lah nak pegi mane pon yang kau sibuk tu kenapa?"balas Suraya lagi geram dengan Haiqal.
"kau nie nak makan tapak kasut aku dulu agaknyer baru kau senyapkan?"ujar Haiqal sengaja mengundang kemarahan Suraya.
"wah!wah! melebih kau nie ek?ape kau ingat kau bagus sangat?kau ingat kau anak datuk semua orang sanjung kau?eh! blah lah wei!"tempelak Suraya.
"kalau setakat dengan harta papa kau nie kau nak berlagak ngan aku tak payah lah wei.aku nie belum kemaruk lagi nak harta kau! harta bapak aku banyak lagi ok?! so kau tak payah nak risau."sambung Suraya sambil mengangkat kaki meninggalkan Haiqal yang masih terkedu. Tapi langkah Suraya terhenti kembali memandang ke arah Haiqal.
"heh! kau dengar sini ek! segala ape yang kau ade sekarang nie bukan kau punyer tau! tapi bapak kau punyer! segala yang kau ade nie hasil usaha dari bapak kau jugak! kalau kau pernah dapatkan sesuatu dengan usaha kau sendiri baru kau boleh kate itu kau punyer faham!"ujar Suraya panjang lebar melepaskan geram.
Haiqal menelan air liur mendengar kata-kata Suraya, sungguh dia tidak menyangka gadis yang selama ini bersabar boleh berkata sebegitu terhadap dia. Hari ini dia mengaku dia telah tewas di tangan seorang gadis bernama Suraya Nabila.
 
 
 
 
 
                                          ~bersambung~
                                             ~farhana~