4
Di rumah Harris Haiqal suasana agak riuh dengan gelak tawa ibu bapa Suraya dan Haiqal, hanya mereka sahaja yang bersikap dingin sesama sendiri.
"Jadi bila nak di langsungkan majlis mereka berdua nie?" soal Encik Harun kepada Datuk Hisham.
"Saya rasa lebih cepat lebih baik baru senang hati saya nie.."balas Datuk Hisham.
"Kalau macam tu kita buat hujung bulan nie ok tak?"soal Encik Harun lagi.
"ok jugak tu saya setuju sangat"balas Datuk Hisham bersungguh-sungguh.
"hujung bulan nie!!!!"soal Suraya dan Haiqal saling berpandangan masing-masing menelan air liur.
Keesokkan harinya ketika di kampus Suraya pergi ke kafe untuk membeli minuman kegemarannya iaitu tea'o ais.
"kak, bagi tea'o ais satu ek bungkus"pinta Suraya
"kak, bagi saya kopi'o ais yer bungkus"pinta Haiqal pula.
Suraya menoleh kerana seolah-olah kenal dengan suara itu sangkaannya tepat apabila melihat Haiqal berdiri terpacak di belakangnya sambil tersengih seperti kerang busuk.
"awak minum kopi yer?"tanya Suraya.
"ha'ah saya memang suka minum kopi."balas Haiqal
"owh"balas Suraya ringkas.
"awak tak suka minum kopi ke?"tanya Haiqal pulak.
"tak!saya suka minum tea jer"balas Suraya sambil berbisik dalam hati. "reti bersopan jugak mamat nie rupanyer"
"awak dah bersedia nak kahwin ngan saya"tanya Haiqal.
Pertanyaan itu mengejutkan Suraya yang sedang termenung sendirian.
"mestilah tak! saya tak fikir pon yang saya akan kahwin dalam usia yang sangat muda" jawab Suraya dengan nada sedikit kesal.
"saya pon sama jugak."balas Haiqal.
Setelah mengambil minuman mereka masing-masing berjalan mengikut haluan masing-masing, mereka memikirkan mengenai perkahwinan tanpa kerelaan mereka dalam keterpaksaan mereka berdua harus pasrah.
~bersambung~
~farhana~
~bersambung~
~farhana~